Berm kussen en mijn eerste kakkerlak

Op naar Kanchanaburi... We boekten een 'super de luxe airco mini busje' voor een drie uur durende trip. We worden opgehaald door een taxi chauffeur... 'Chill! We hebben gewoon een privé auto' Oke, toch niet. We stoppen 10 minuten later. We worden overgezet in een mini busje. Er is plek voor 8 mensen, er zitten er al 8 in... Voorin een monnik, oranje gewaad en een kale kop, 'is dat de chauffeur?!' We worden achterin gezet, Bart zijn benen in z'n nek en onze hoofdsteun zit ongeveer in onze rug. 5 minuten later stoppen we weer.. Er moet nog iemand mee! Achja.. De airco is een ventilator waar Bart z'n haren mee worden geföhnd. In Thailand wonen écht alleen maar hele kleine mensen. Onderweg stoppen we nog een aantal keer om brieven of pakjes te bezorgen en ik weet nu dat je in een super de luxe busje niet kan stoppen om te plassen, pfoeh wat was dat een uitdaging!

We overnachten op drijvende hutjes aan de rivierkwai. De mensen hier zijn zo aardig en de sfeer is top, wat ervoor zorgt dat de keiharde bedden en de hitte niet zo erg is. Maar dan... In de badkamer, op de toilettafel... Een kakkerlak!! 'Oke' het in Thailand, ik weet het. Maar ik moest toch even wennen aan mijn eerste ervaring. Vooral omdat de kakkerlak bewoog over de wastafel... Hij zal toch niet? De kakkerlak maakt een mooi bochtje voorbij de tandenborstel van Bart en ja hoooor daar gaat ie dan... Een kakkerlak loopt over mijn tandenborstel.

Onze tocht naar de watervallen ging niet helemaal zoals gepland. Onderweg hebben we met onze gehuurde scooter, waar we 10km in de hitte voor hebben gelopen, de berm eventjes gekust. Met een paar schrammen en een fles desinfecterend spul hebben we toch maar besloten om de scooter terug te brengen. Als alternatief die dag zijn we tijgers gaan knuffelen.