Hurkwc's met een glimlach

Inmiddels ben ik al een echte backpacker; vlechtjes in m'n haren, gehaakte armbandjes om, ik woon in een harembroek met olifanten en als een expert weet ik inmiddels alles snel in de backpack te vinden.

Thailand, Het land van de glimlach. En dat is zeker waar! Iedere Thai is zo aardig, je voelt je hier echt thuis. Een Thai zal in elke situatie glimlachen. Inmiddels ben ik al door heel wat Thaise 'uitgelachen' omdat ik verband om mijn been heb (toch maar even een bezoekje gepleegd aan het ziekenhuis met de schrammen van de scooter) maar ze bedoelen het dus juist allemaal erg goed.

We belanden op de Night market in Ayuttaya. Honderden kraampjes met voornamelijk eten, de hele stad lijkt hier bij elkaar te komen. Een geurexplosie van verschillend eten, ieder stentje maakt zijn eigen gerechtje. Zo lopen we langs gerookte vissenkoppen, liters witte soep die naar zweetvoeten ruiken, overheerlijke zoete gevulde 'ik noem ze maar even' oliebollen, groene pudding wat vis blijkt te zijn en nog zoveel meer!

Ohja enne als inmiddels 'professionele' backpacker in Thailand word ik steeds beter in de hurktoiletten en knijpdouches! 'Als je geluk hebt is er een wc pot anders moet je het echt op de Thaise manier doen.
Na een lange busreis moest ik natuurlijk weer plassen. Vol goede moed, met een glimlach op m'n gezicht stap ik de wc in van een koffie tentje. Ik kan je vertellen dat die glimlach snel verdween. Een vieze urine lucht en een hurkwc (lees; gat in grond) met resten van andermans uitwerpselen, een bak met water met daarin een plastic emmertje. Geen idee hoe ik in godsnaam deze wc moest gebruiken. Ohja en natuurlijk nergens wc papier te bekennen... Ik ga niet meer de deur uit zonder wc papier en het bakje gebruik ik om door te trekken. Volgens mij gebruikt de Thai z'n linkerhand om af te vegen(!) Nou.. Zo pro zal ik nooit worden!